ไม่พบผลการค้นหา
ปากคำคนจนไม่วางแผนการเงินเพราะอะไร?
ตัวอย่าง ดิจิทัลนอแมด
ยุคแห่งการห้ามดื่มเหล้าในสหรัฐอเมริกา
โหงวเฮ้งดีมีชัยไปกว่าครึ่ง (?)
ฝันที่ควรเป็นจริง รถเมล์จังหวัด
เขียนลายมือ จำเป็นไหมในยุคดิจิทัล?
'พีระ สุธรรม' นักเขียนอีสานผู้ปฏิเสธการเขียนภาษาไทย
บริจาคใช้หัวใจหรือเหตุผล
ประเพณี "กลั่นแกล้ง" น้องใหม่ ?
ประเทศไหนเป็นแชมป์นักดื่ม
คนจนเพราะขาดความรู้เรื่องวินัยการเงิน
ย่านที่น่าอยู่ที่สุดในกรุงเทพฯในสายตาต่างชาติ
เราจำเป็นต้องมี "Smart watch" หรือเปล่า?
คนเชียงใหม่หน้าตาต่างจากคน กทม.อย่างไร?
เลิกตำหนิรัฐธรรมนูญนี้...ถ้าคุณเคยเชียร์กปปส.
เมื่อไทยเบฟฯ ซื้อ KFC
ยุติการขายเบียร์สด...ช่วยลดปัญหาสังคมได้จริงหรือ?
'Reactions' ใหม่ของ Facebook อาจทำให้เพื่อนทะเลาะกันได้
ความรักใช้สมองหรือหัวใจ?
ไม่ห่วง AI แย่งงาน แต่ห่วงความความเหลื่อมล้ำ
โอเพ่นดาต้าในแง่ศิลปวัฒนธรรม
Aug 30, 2017 13:25

ต้องนำข้อมูลทุกอย่างออกไปให้ถึงมือประชาชน ทำให้ข้อมูล เป็นอย่างที่มันควรเป็นคือเป็นความสำส่อน ไม่มีใครเป็นเจ้าของแต่เพียงผู้เดียว เป็นสมบัติสาธารณะ

มีบทความชิ้นหนึ่ง โดย Ed Rodley ชื่อ The Virtues of Promiscuity  หรือ คุณค่าแห่งความสำส่อน พูดถึงมิวเซียมในศตวรรษนี้ว่า ควรเป็น “to put the data in places where people can find it   - making the data as it were, promicuious”  ต้องนำข้อมูลทุกอย่างออกไปให้ถึงมือประชาชน ทำให้ข้อมูล เป็นอย่างที่มันควรเป็นคือเป็นความสำส่อน ไม่มีใครเป็นเจ้าของแต่เพียงผู้เดียว เป็นสมบัติสาธารณะ

ในศตวรรษนี้การสร้างพิพิธภัณฑ์เพิ่ม ไม่ใช่คำตอบที่ประชาชนต้องการ แต่เป็นการก่อสร้าง โครงสร้างพื้นฐานสำหรับ Digital Sharing  ลืมภาพพิพิธภัณฑ์ที่หวงของ เก็บภาพศิลปะให้มิดชิด เพราะสมัยนี้พิพิธภัณฑ์ทั้งหลายใจกว้าง ไม่หวงของแต่เปิดโอกาสให้เข้าไปดู ไปดาวน์โหลดงานศิลปะออนไลน์กันได้ฟรี

Source:
https://www.facebook.com/pracha.suveeranont/posts/1223685031087951
https://pantip.com/topic/32154027 
www.vpnauthen.car.chula.ac.th/registration 

Voice TV
กองบรรณาธิการ วอยซ์ทีวี
184Article
76559Video
0Blog