“ช่วยเหลือ แบ่งปัน บริจาค” ทุกสังคมมีการพัฒนากระบวนการจัดสรรทรัพยากร จากคนที่มีมากไปหาคนที่มีน้อย ด้วยแนวคิดเรื่องการทำบุญทำทาน

ปฏิเสธไม่ได้ว่า มีทั้งคนที่มีมากและคนที่มีน้อย  ทุกๆสังคมจึงพัฒนากระบวนการจัดสรรทรัพยากร จากคนที่มีมากไปหาคนที่มีน้อย เช่น แนวคิดเรื่องการทำบุญทำทาน ในอดีตก็มีคนบริจาคที่ดิน ให้รัฐบาลสร้าง โรงเรียน สร้างสาธารณะประโยชน์ และในโลกสมัยใหม่  การแบ่งปันทรัพยากรออกไป มีทั้งในรูปของการบริจาค ไปจนถึงการออกแบบโครงการของระบบการจัดเก็บและบริหารภาษี 

ในยามที่สังคมไม่ได้เผชิญกับทุพภิกขภัยที่ผิดปกติ เช่น น้ำท่วม แผ่นดินไหว หรือภัยสงคราม ก็มีการจัดตั้งองค์กรการกุศลเพื่อระดมทุน ในการออกไปช่วยเหลือคนในประเทศอื่นที่มีปัญหา เช่น อาจจัดตั้งกองทุนช่วยเหลือโรฮิงยา ช่วยเหลือเด็กอดอยากในแอฟริกา  ช่วยผู้ลี้ภัยสงครามในซีเรีย ช่วยผู้หญิงที่ถูกข่มขืนในสงคราม เป็นต้น

อันนี้คงเป็นความสมัครใจ

จะบริจาคหรือไม่บริจาค ดูที่เรื่องของประโยชน์ในการหักภาษีเป็นหลัก ถ้าบริจาคแล้วหักภาษีได้ ก็บริจาค – เพราะได้ทั้งบุญ ได้ทั้งชื่อเสียง และได้หักภาษี