ไม่ก้าวหน้าเลย เลวร้ายกว่าคอรัปชั่น
ล็อบบี้ธิปไตย ถึงสุเทพรอดก็ไม่ได้แปลว่าไม่ผิด
ตั๊กบุญชัย ถอยไป...ข่าวสังหารทักษิณมาแล้ว
จับตา 'นายก' วสันต์ ชี้ชะตาจำนำข้าว
เดินหน้านโยบายเลิกกดหัวคนจน
ไซฟ่อนเงินยังไม่เห็น เห็นแต่ไซฟ่อนข่าว
ซ้ำรอย! จราจรไล่หน่วยกู้ชีพขณะช่วยคนเจ็บ
คนไทยเป็น 'มุนินทร์ ' กันได้แล้ว
จำนำยังไม่จำนน
โลกออนไลน์เปลี่ยนชีวิต ไม่เปลี่ยนตัวตน 'แม่บ้านมีหนวด'
ปิดประชุมอาเซม
ทหารแก่(มาก) ไม่ยอมตาย
เมื่อสื่อเป็นจำเลย
ปิดวิทยุชุมชน-เว็บ กำจัดการต่อต้าน
เด็กไทยลืม '24 มิถุนา' ไม่ได้สอน หรือไม่ได้จำ?
บช.น.เฝ้าระวัง 9 จุดเสี่ยงระเบิดกรุงเทพฯ
ค่าแท็กซี่ขึ้นได้แต่ต้องอัพเกรดบริการ
เริ่มรัชสมัยใหม่ กษัตริย์ดัชต์ ลดบทบาทการเมือง
ความจำเป็นของผลิตภัณฑ์เพื่อจุดซ่อนเร้นสำหรับผู้หญิง
สองมาตราฐานเช้านี้
รัฐไทยไม่เคยแทรกแซงตลาดการค้าข้าวจริง?
Oct 13, 2012 12:03
รายการ คิดเล่นเห็นต่างกับคำผกา 13 ตุลาคม 2555
เปิบข้าวทุกคราวคำ จงสูจำเป็นอาจิณ
เหงื่อกูที่สูกิน จึงก่อเกิดมาเป็นคน
ข้าวนี้น่ะมีรส ให้ชนชิมทุกชั้นชน
เบื้องหลังสิทุกข์ทน และขมขื่นจนเขียวคาว
จากแรงมาเป็นรวง ระยะทางนั้นเหยียดยาว
จากรวงเป็นเม็ดพราว ล้วนทุกข์ยากลำบากเข็ญ
เหงื่อหยดสักกี่หยาด ทุกหยดหยาดล้วนยากเย็น
ปูดโปนกี่เส้นเอ็น จึงแปรรวงมาเป็นกิน
น้ำเหงื่อที่เรื่อแดง และน้ำแรงอันหลั่งริน
สายเลือดกูทั้งสิ้น ที่สูซดกำซาบฟัน
"เปิบข้าว" แต่งโดย จิตร ภูมิศักดิ์
โครงการรับจำนำข้าวของรัฐบาลเป็นนโยบายที่เกษตรกรให้การตอบรับเป็นอย่างมากแต่กลับกลายเป็นว่าโครงการนี้ก็ได้รับการต่อต้านและโจมตีจากนักวิชาการและพ่อค้าเช่นกัน
ทำไมจึงเกิดการต่อต้านจากนักวิชาการและพ่อค้า เพราะในสมัยรัฐบาลอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ ได้มีโครงการประกันรายได้ชาวนาเกิดขึ้น โครงการนั้นมีข้อมูลบอกว่าเป็นโครงการที่เป็นประโยชน์ต่อผู้ค้าและส่งออกข่าว เพราะรัฐบาลได้ตั้งราคาประกันไว้สูง ในขณะที่ตัวพ่อค้าข้าวเองก็สามารถกดราคาข้าวจากชาวนาได้เต็มที่ โดยรัฐบาลรับภาระจ่ายเงินชดเชยส่วนต่างให้กับพ่อค้า เท่ากับว่าพ่อค้าจะมีแต่ได้กับได้ต่อกำไรที่จะเกิดขึ้น แต่เมื่อโครงการรับจำนำข้าวของรัฐบาลยิ่งลักษณ์ ชินวัตรเกิดขึ้นได้มาลดทอนผลกำไรที่จะเกิดขึ้นกับพ่อค้าลงไปเพราะรัฐบาลได้นำเงินมาเพื่อซื้อข้าวจากชาวนาและเป็นผู้ขายข้าวเสียเอง ด้วยเหตุนี้จึงได้เกิดกระแสต่อต้านเกิดขึ้น
แต่ไม่ว่าโครงการไหนจะดีกว่าในความรู้สึกของพ่อค้าและนักวิชาการ แต่คนที่รู้ดีที่สุดจริงๆแล้วนั้นคือชาวนา เพราะชาวนาคือผู้ปลูกข้าว ผู้แบกภาระหนี้สินเพื่อให้คนทั้งประเทศได้มีข้าวรับประทานกันมาจนถึงทุกวันนี้ แต่ชาวนาเองกลับไม่มีสิทธิเรียกร้องเพื่อให้ชีวิตของชาวนานั้นดีขึ้นในสายตาของคนทั่วๆไป และคนทั่วไปก็ยังคงมองชาวนาว่าเป็นกลุ่มคนที่เป็นชนชั้นล่างอยู่เช่นเดิม
