เนื่องในวันแรงงาน 1 พฤษภาคม ส่องประเทศอาเซียนเปรียบเทียบรายได้ประชาชาติต่อหัว และสำรวจกำลังแรงงานว่า แต่ละประเทศแรงงานอยู่ในภาคส่วนไหนกันบ้าง โดย ASEAN Statistical Yearbook 2023 ระบุ 8 สาขาแรงงานที่ทำการสำรวจใน 10 ประเทศ เมื่อปี 2565 ได้แก่ 1.ภาคเกษตร ประมง ป่าไม้ 2. ภาคโรงงานอุตสาหกรรม 3. ภาคก่อสร้าง 4. ภาคค้าส่ง-ค้าปลีก ภัตราคารและโรงแรม 5.ภาคการขนส่ง ข้อมูลและการสื่อสาร 6. ภาคการเงิน ประกันภัย อสังหาริมทรัพย์และบริการธุรกิจ 7.ภาคบริการสาธารณะ 8.ภาคอื่นๆ (เหมืองแร่ ไฟฟ้า ก๊าซ ไม่ระบุ) 

สำหรับรายได้ประชาชาติเฉลี่ยต่อหัว (GDP per capita) เปรียบเทียบรายได้ประชาชาติเฉลี่ยต่อหัวในรอบสิบปีคือ ปี 2556 กับ 2565 เป็นดังนี้

• ไทย 6,300 >> 7,494 เหรียญสหรัฐ 
• เวียดนาม 1,898 >> 4,109 เหรียญสหรัฐ
• มาเลเซีย 10,663 >> 12,448 เหรียญสหรัฐ 
• ฟิลิปปินส์ 2,859 >> 3,624 เหรียญสหรัฐ  
• อินโดนีเซีย 3,636 >> 4,778 เหรียญสหรัฐ
• ลาว 1,799 >> 2,022 เหรียญสหรัฐ
• กัมพูชา 1,052 >> 1,758 เหรียญสหรัฐ
• เมียนมา 1,208 >> 1,093 เหรียญสหรัฐ
• บรูไน 44,560 >>  37,446 เหรียญสหรัฐ
• สิงคโปร์ 56,967 >> 82,794 เหรียญสหรัฐ 

หากจะดูว่าแรงงานในประเทศอาเซียนทำงานในภาคส่วนไหนบ้าง รายละเอียดมีดังนี้ 

ไทย : ภาคเกษตรสูสีการค้า บริการ

• 30.4% อยู่ในภาคเกษตร ประมง ป่าไม้
• 24.6% อยู่ในภาคค้าส่ง-ค้าปลีก ภัตราคาร โรงแรม
• 16%    อยู่ในภาคโรงงานอุตสาหกรรม
• 9.6%   อยู่ในภาคบริการสาธารณะ
• 5.6%   อยู่ในภาคก่อสร้าง 
• 4.9%   อยู่ในภาคการเงิน ประกันภัย อสังหาริมทรัพย์ 
• 4.6%   อยู่ในภาคอื่นๆ (เหมืองแร่ ไฟฟ้า ก๊าซ) 
• 4.3%   อยู่ในภาคขนส่ง การสื่อสาร

เวียดนาม : ภาคเกษตรสูสีอุตสาหกรรม

• 27.5%   อยู่ในภาคเกษตร ประมง ป่าไม้
• 23.3%   อยู่ในภาคโรงงานอุตสาหกรรม
• 20.9%   อยู่ในภาคค้าส่ง-ค้าปลีก ภัตราคาร โรงแรม
• 9.2%     อยู่ในภาคก่อสร้าง
• 8.9%     อยู่ในภาคบริการสาธารณะ
• 4.4% อยู่ในภาคขนส่ง การสื่อสาร
• 4.2%     อยู่ในภาคอื่นๆ (เหมืองแร่ ไฟฟ้า ก๊าซ)
• 1.7%     อยู่ในภาคการเงิน ประกันภัย อสังหาริมทรัพย์ 

ฟิลิปปินส์ การค้า-โรงแรม สูงสุด

• 26% อยู่ในภาคค้าส่ง-ค้าปลีก ภัตราคาร โรงแรม
• 23.1% อยู่ในภาคเกษตร ประมง ป่าไม้ 
• 10.6% อยู่ในภาคบริการสาธารณะ 
• 9.3% อยู่ในภาคก่อสร้าง
• 8% อยู่ในภาคโรงงานอุตสาหกรรม
• 8% อยู่ในภาคขนส่ง การสื่อสาร
• 7.7% อยู่ในภาคอื่นๆ (เหมืองแร่ ก๊าซ)
• 7.3% อยู่ในภาคการเงิน ประกันภัย อสังหาริมทรัพย์

มาเลเซีย ภาคเกษตรน้อยมาก

• 28.1% อยู่ในภาคค้าปลีก-ค้าส่ง ภัตราคาร โรงแรม
• 16.8% อยู่ในภาคโรงงานอุตสาหกรรม
• 14.9% อยู่ในภาคบริการสาธารณะ 
• 11.1% อยู่ในภาคการเงิน ประกันภัย อสังหาริมทรัพย์
• 10% อยู่ในภาคเกษตร 
• 7.6% อยู่ในภาคก่อสร้าง
• 6.2% อยู่ในภาคขนส่ง การสื่อสาร
• 4.3% อยู่ในภาคอื่นๆ (เหมืองแร่ ก๊าซ) 

สิงคโปร์ ภาคการเงินมากที่สุด

• 26.1% อยู่ในภาคการเงิน ประกันภัย อสังหาริมทรัพย์ บริการธุรกิจ
• 24.4% อยู่ในภาคบริการสาธารณะ 
• 20.4% อยู่ในภาคค้าส่ง ค้าปลีก ภัตราคาร โรงแรม
• 14.5% อยู่ในภาคขนส่ง การสื่อสาร
• 9.6% อยู่ในภาคโรงงานอุตสาหกรรม
• 4.2% อยู่ในภาคก่อสร้าง
• 0.9 % อยู่ในภาคอื่นๆ (เหมืองแร่ ก๊าซ ไม่ทราบ)
• *ไม่มีหรือน้อยมากสำหรับแรงงานที่อยู่ในภาคเกษตร

อินโดนีเซีย ภาคเกษตรสูสีภาคบริการ

• 28.6% อยู่ในภาคเกษตร ประมง ป่าไม้
• 26.5% อยู่ในภาคค้าปลีก ค้าส่ง ภัตราคาร โรงแรม 
• 14.2% อยู่ในภาคโรงงานอุตสาหกรรม 
• 10.1 % อยู่ในภาคบริการสาธารณะ 
• 6.3% อยู่ในภาคก่อสร้าง
• 6.2% อยู่ในภาคอื่นๆ (เหมืองแร่ ก๊าซ ไฟฟ้า ไม่ระบุ) 
• 5% อยู่ในภาคขนส่ง การสื่อสาร 
• 3.2% อยู่ในภาคการเงิน 

บรูไน ภาคบริการสารธารณะสูงสุด

• 32.2% อยู่ในภาคบริการสาธารณะ
• 22.8% อยู่ในภาคค้าส่ง-ค้าปลีก ภัตราคาร โรงแรม
• 12.1% อยู่ในภาคอื่นๆ (เหมืองแร่, ไฟฟ้า, ก๊าซและน้ำ)
• 10.7% อยู่ในภาคการเงิน ประกันภัย อสังหาริมทรัพย์
• 8.9% อยู่ในภาคก่อสร้าง 
• 6.5% อยู่ในภาคโรงงานอุตสาหกรรม
• 5.2% อยู่ในภาคขนส่ง การสื่อสาร
• 1.5% อยู่ในภาคเกษตร ประมง ป่าไม้

กัมพูชา ภาคเกษตร 1 ใน 3

• 33.1% อยู่ในภาคเกษตร ประมง ป่าไม้
• 20.2% อยู่ในภาคค้าปลีก ค้าส่ง ภัตราคาร โรงแรม
• 16.7% อยู่ในภาคโรงงานอุตสาหกรรม
• 10% อยู่ในภาคก่อสร้าง
• 6.7% อยู่ในภาคอื่นๆ (เหมืองแร่ ไฟฟ้า ก๊าซ ไม่ระบุ)
• 5.9% อยู่ในภาคบริการสาธารณะ
• 5% อยู่ในภาคขนส่ง การสื่อสาร
• 2.5% อยู่ในภาคการเงิน ประกันภัย อสังหาริมทรัพย์ บริการธุรกิจ

ลาว ภาคเกษตรครึ่งหนึ่ง 

• 57.5% อยู่ในภาคเกษตร ประมง ป่าไม้
• 14.3% อยู่ในภาคค้าปลีก ค้าส่ง ภัตราคาร โรงแรม
• 8.9% อยู่ในภาคบริการสาธารณะ
• 4.9% อยู่ในภาคก่อสร้าง
• 4.7% อยู่ในภาคโรงงานอุตสาหกรรม
• 4% อยู่ในภาคการเงิน ประกันภัย อสังหาริมทรัพย์ บริการธุรกิจ
• 3.2% อยู่ในภาคอื่นๆ (เหมืองแร่ ไฟฟ้า ก๊าซ ไม่ระบุ)
• 2.6% อยู่ในภาคขนส่ง การสื่อสาร 

เมียนมา เกือบครึ่งภาคเกษตร

• 48.9% อยู่ในภาคเกษตร 
• 20% อยู่ในภาคค้าส่ง ค้าปลีก ภัตราคาร โรงแรม
• 10.4% อยู่ในภาคโรงงานอุตสาหกรรม
• 5.8% อยู่ในภาคขนส่ง การสื่อสาร 
• 5.6% อยู่ในภาคก่อสร้าง
• 3.9 % อยู่ในภาคอื่นๆ ( เหมืองแร่ ไฟฟ้า ก๊าซ ไม่ระบุ)
• 3.3% อยู่ในภาคบริการสาธารณะ
• 2.1% อยู่ในภาคการเงิน ประกันภัย อสังหาริมทรัพย์ บริการธุรกิจ

จำนวนกำลังแรงงานของประเทศ ในปี 2565 เรียงลำดับจากมากไปน้อยได้ดังนี้

• อินโดนีเซีย 143 ล้านคนเศษ
• เวียดนาม 51 ล้านคนเศษ
• ฟิลิปปินส์ 49 ล้านคนเศษ
• ไทย  39 ล้านคนเศษ
• มาเลเซีย 16 ล้านคนเศษ
• กัมพูชา 9 ล้านคนเศษ
• ลาว 2 ล้านคนเศษ
• สิงคโปร์ 2 ล้านคนเศษ
• บรูไน 2 แสนคนเศษ
• เมียนมา (ไม่มีข้อมูลล่าสุด)

จากกราฟด้านบน จะเห็นว่า สิงคโปร์และไทยมีคนวัย 65 ปีขึ้นไปในสัดส่วนที่สูงกว่าประเทศอื่นในอาเซียน พร้อมๆ ไปกับที่คนวัย 0-14 ปีก็มีสัดส่วนน้อยกว่าประเทศอื่นๆ ในอาเซียนด้วยเช่นกัน จึงเป็นความน่ากังวลเกี่ยวกับ ‘สังคมสูงอายุ’ 

ในปี 2565 ภาวะเจริญพันธ์ (หรือการมีลูก) ใน 6 ประเทศ คือ บรูไน มาเลเซีย ฟิลิปปินส์ สิงคโปร์ ไทยและเวียดนามตกต่ำกว่าระดับทดแทน (เกิดน้อยกว่าตาย)  ในระยะยาวหากอัตราการเจริญพันธุ์ยังคงลดลง จำนวนประชากรวัยทำงานก็จะลดลงในขณะที่จำนวนผู้สูงอายุจะเพิ่มขึ้น ส่งผลให้เพิ่มภาระทางเศรษฐกิจโดยเฉพาะการเพิ่มค่าใช้จ่ายด้านการดูแลสุขภาพและประกันสังคม