ชื่อชั้นของพรรคภูมิใจไทยวันนี้ คือพรรคการเมืองทุนหนา ที่หลั่งไหลมา ทั้งจากกระทรวงคมนาคม ทั้งจากกระทรวงสาธารณสุข ทั้งจากกระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา เพราะมีทุนหนา จึงมัดใจบรรดา “งูเห่า” ได้เสมอมา

นี่ไม่ใช่หนแรก เพราะทันทีที่พรรคอนาคตใหม่ มีมติขับ ศรีนวล บุญลือ ส.ส.เชียงใหม่ เขต 8 เมื่อ 16 ธ.ค. 2562 ทำให้หลังจากนั้น ศรีนวลขยับเข้านั่งในโซนภูมิใจไทยทันที ถือเป็นปฐมบทตำนานงูเห่าจากอนาคตใหม่ สู่อ้อมอกภูมิใจไทยรายแรก

• ศรีนวล บุญลือ และ ธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ

 หนต่อมา เมื่อเดือนกุมภาพันธ์ ปี 2563 ให้หลังยุบพรรคอนาคตใหม่เพียงสามวัน ปรากฏฉากล่อซื้อ “งูเห่า”​ แบบยกฟาร์ม-ยกพรรคอนาคตใหม่ ถึง 9 ราย ประกอบด้วย 1.โชติพิพัฒน์ เตชะโสภนมณี ส.ส.กทม. เขต 23 2.ร.ต.ต.มณฑล โพธิ์คาย ส.ส.กทม เขต 20 3.สมเกียรติ ถนอมสินธุ์ ส.ส.กทม. เขต 21

4.เอกการ ซื่อทรงธรรม ส.ส.แพร่ เขต 1 5.อนาวิล รัตนสถาพร ส.ส.ปทุมธานี เขต 3 6.กิตติชัย เรืองสวัสดิ์ ส.ส.ฉะเชิงเทรา เขต 1 7.ฐิตินันท์ แสงนาค ส.ส.ขอนแก่น เขต 1 8.วิรัช พันธุมะผล ส.ส.บัญชีรายชื่อ 9.สำลี รักสุทธี ส.ส.บัญชีรายชื่อ

เมื่อบวกอีก 4 รายที่พึ่งแสดงตัวในวันนี้แล้วนั้น “เสี่ยหนู-อนุทิน” จึงล่อ-เลี้ยงเพาะฟาร์มงูเห่าขนาดใหญ่ถึง 14 รายด้วยกัน

“ชัยธวัช” เลขาธิการพรรคก้าวไกล ประกาศแล้วว่า จะแบน 4 ส.ส. งูเห่าเป็นการภายใน ด้วยการไม่ส่งลงสมัคร ส.ส.ต่อ, งดเข้าร่วมกิจกรรมพรรค, และตัดสิทธิในสภาที่พึงมีในนามพรรค

พร้อมประกาศชัดเจนว่า จะไม่ขับออกอย่างเป็นทางการ “เพราะเราไม่ต้องการเติมเสียงให้รัฐบาลอย่างเป็นทางการอย่างที่พวกเขาต้องการ”​

 แนวปฏิบัตินี้ เป็นบทเรียนจากเมื่อคราวเผชิญกับงูเห่ายกแรก

“ชัยธวัช” ยังให้ความมั่นใจกับพี่น้องประชาชนอีกว่า ในเดือนมีนาคมนี้ จะเริ่มดำเนินการรับสมัครเลือดใหม่พรรคก้าวไกล เพื่อเตรียมชิง ส.ส. เขต และบัญชีรายชื่อ ในการเลือกตั้งหนต่อไป ซึ่งแน่นอนว่า การสกรีนผู้สมัครหลังจากนี้ ย่อมเข้มข้น เพราะมีบทเรียนต่อเนื่อง

คำประกาศนี้ ทำให้ภูมิใจไทย ไม่ได้เก้าอี้เพิ่มอย่างเป็นทางการ

คำประกาศนี้ บีบให้ 4 ส.ส. ต้องลาออกเท่านั้น หากอยากใช้สังกัดใหม่ แต่นั่นต้องแลกด้วย “ความเป็น ส.ส. จะสิ้นสุดลงในทันที”

• คารม พลพรกลาง

  สัญญาณก่อนเดินจากไป ปรากฏชัดเมื่อ 4 ส.ส. งูเห่า ปฏิเสธไม่ลงนามแก้กฎหมาย ม.​112 โดยอ้างเอกสิทธิ์ ส.ส.-ก่อความขัดแย้งในสังคม

  สัญญาณตัดขาด ปรากฏชัดเมื่อ 4 ส.ส.​ งูเห่า โหวตไว้วางใจรัฐมนตรีอนุทิน-รัฐมนตรีศักดิ์สยาม ทั้งที่ผลงานไม่เข้าตาประชาชน และพรรคก้าวไกลออกมาวิจารณ์การทำงานแก้โควิด-19 อยู่ถี่ยิบ

  ให้หลังจากนั้นอีกสองวัน “คารม พลพรกลาง” ให้สัมภาษณ์เปิดใจกับ “ PPTV” ถึงเบื้องหลังการตัดสินใจ และประกาศชัดเจนถึงสังกัดใหม่

 “เปรียบเหมือนเราเป็นสามีภรรยากัน เราอยากได้สามีที่ดีไม่ใช่สร้างเรื่องหาเรื่อง เอาแต่พูด ไม่ทำมาหากิน เงินทองก็ไม่ดูแล ผมยังไม่ได้มองว่าจะแต่งกับใคร แต่เริ่มมองหาคนอื่นแล้ว จริงๆ แล้วพรรคต้องไม่ให้ผมอยู่ ถ้ายังไม่ขับผมออก แสดงว่ากลั่นแกล้ง พรรคใจไม่ถึง ตาขาว ทำการเมืองเหมือนเด็กอมมือ ผมอยู่พรรคอนาคตใหม่ ยังเคารพหลายๆคน แต่พอมาเป็นก้าวไกล มันไม่ใช่”

 “เรื่องที่ไม่สำเร็จก็เสนอ เรื่องที่ไม่ได้ก็กระทำ เช่นเสนอแก้ไข ม.112 ตอนนี้ยังไม่มีฉันทานุมัติจากสังคม เพราะ ม.112 มีทั้งคนเห็นด้วยและไม่เห็นด้วย เราจะฝากอนาคตไว้กับพรรคแบบนี้หรอ"

 "ผู้ใหญ่ในพรรคก็ผิดคำพูดหลายครั้ง การทำงานการเมืองไม่ใช่บริษัท ไม่ใช่คนวงในได้ คนนอกไม่ได้ คุณจะเป็นพรรคทำไม ชนชั้นมันเยอะ ถ้าผมไม่เป็นเด็กของคุณ ผมจะมีสิทธิ์ทำอะไรที่สร้างชื่อบ้าง ผมอยากทำพื้นที่ในอีสาน เสนอแผนไปหลายรอบ แต่ไม่เห็นนโยบายของพรรค ไม่ใช่พวกเขาไม่เก่ง แต่เขาไม่ทำอะไรให้คนอีสาน ผมต้องการสิ่งที่เป็นรูปธรรม พรรคก้าวไกลเอาแต่พูด”

 จริงอยู่ว่า ในกระบวนการบริหารพรรค ย่อมพบข้อบกพร่อง-ผิดพลาด-ไม่ถูกใจ ทว่าไม่อาจเป็นเหตุแห่งการเปลี่ยนแปลงใหญ่ในเชิงอุดมการณ์

 สาธารณชนย่อมตัดสินได้เองว่า การเลือกข้างภูมิใจไทยมีความหมายใด ซ่อนนัยใดไว้ ที่ถือว่าร้ายแรงและผิดไปจากอุดมการณ์แรกเริ่มที่สุด คือเปลี่ยนจุดยืน จาก “เข้ามาตัดวงจรการสืบทอดอำนาจ” เป็น “สานต่อการสืบทอดอำนาจ”  

 ปัจจัยหลักที่ร้อยรัดมัดใจงูเห่าได้อยู่มือ คือผลประโยชน์มหาศาลทั้งในรูปเงินก้อน เงินรายเดือน และการจัดสรรก้อนงบประมาณจากกระทรวงต่าง ๆ ไปสู่พื้นที่

 เมื่ออยู่สภาฯ ไปนานขึ้น “น้ำดี” ใน “น้ำครำ” จึงเริ่มเปลี่ยนสี มองเห็นช่องทางรับผลประโยชน์ก้อนใหญ่ มีทั้ง ส.ส. ต่างพรรคเข้ามาแลกเปลี่ยน-เชื้อเชิญ ว่าหากย้ายข้างไป มีสิ่งใดรออยู่ หนักหนาไปกว่านั้นคือ มี ส.ส. งูเห่า เซ็ตแรก ๆ นั่นเอง ที่เป็นฝ่ายส่งเทียบเชิญด้วยตัวเอง

 “ปิยบุตร” ให้สัมภาษณ์ใน CH เมื่อวันก่อนว่า วิธีคิดของคนมาส่งเทียบเชิญ คือ มอง ส.ส. อนาคตใหม่-ก้าวไกล เหมือน “สามล้อถูกหวย-ไม่มีเงิน-ได้เข้าสู่สภาฯ เพราะกระแสของพรรค กระแสธนาธร” จึงไม่มีสิ่งใดรับประกันว่า จะได้กลับเข้าสู่สภาฯ อีก เมื่อโอกาสเข้าสู่สภาฯ เป็นศูนย์ ระยะเวลาสั้น ๆ นี้ จึงจำต้อง “กอบโกย-กวาดรับผลประโยชน์ทั้งหมดที่อยู่บนโต๊ะ”

 “ปิยบุตร” พูดถึงความคาดหวังต่อตำแหน่ง ส.ส. ไว้น่าสนใจ เขามองตำแหน่งนี้ในฐานะ “เป็น ส.ส. เพื่อเปลี่ยนแปลงประเทศ ไม่ใช่ เป็นไปเพื่อผลประโยชน์” ถ้าคิดบนฐานนี้ ข้อเสนอจะแรดิคัลแค่ไหน ก็ไม่มีถอย

 ทว่าในระยะอันใกล้นี้ อาจมีงูเห่าปรากฏตัวเพิ่มอีก 4 ราย เป็น ส.ส. บัญชีรายชื่ออีก 2 ราย และเป็น ส.ส. เขตอีก 2 ราย

 1 รายไปพรรคเงินหนา 2 รายไปพรรคใหม่ใกล้ตั้งเสร็จ และ 1 รายรอตัดสินใจ.