เพราะพวกเด็ก ๆ เพียงแค่นำท่าเต้นของผู้อื่นมาแสดง สะท้อนภาพ ตัวตน เป็นเพียงร่างทรงให้กับความสำเร็จผู้อื่น โดยลืมตัวตนที่ต้องค้นหา 

แล้ว "ความคิดสร้างสรรค์เด็กไทยหายไปไหนล่ะ"

นี่คือจุดเริ่มที่ฉันมองว่า จะริเริ่มสร้างเอกลักษณ์ได้อย่างไร หลังจากที่ฉันทักท้วงทีมงานว่า ควรตัดช่องคะแนนความคิดสร้างสรรค์ ให้พิจราณา ว่าเด็กเต้นดีหรือไม่ดี ผลก็คือ 

ทีมงานนั้นไม่เชิญฉันไปเป็นกรรมการอีกเลย 

ส่วน เด็กวันรุ่นของไทย ยิ้มดีใจที่ได้รางวัล

“เขาไม่เข้าใจในสิ่งที่ฉันพูด”

ความหวังดีที่พูดแบบตรงเกินไป ให้ฉันมักถูกมองแปลก ๆ ในสาขาอาชีพเดียวกัน

ต้องยอมรับกันว่า ทุกวันนี้ เรา ก๊อปปี้โดยไม่สนใจว่านี่คืออาชญากรรมและการไม่เคารพสิทธิ

แปลว่าเราไม่สนใจวิธีคิดเพื่อให้ได้มา 

แต่เพียงขอให้ได้มา 

แม้จะผิดวิธี เพื่อให้ตนเองอยู่ในสถานะที่คนยอมรับว่าฉันมีกระเป๋าแบรนด์เนม 

ได้ยินคำว่าประเทศไทยเป็นประเทศกำลังพัฒนามาเป็นสิบปีแล้ว แต่ก็ยัง มีคำว่า “กะลาแลนด์” ผุดมาอีก จวบจนวันนี้ มันมีความรู้อีกชุดที่คนไทยยังไปไม่ถึง มองไม่เห็น

พร้อมด้วยคำถามง่ายๆ เช่น ทำไมละครไทยก็วนเวียน เพลงป๊อปไทยก็วนซ้ำ แรงเงา ฉายแล้วฉายอีก และการเมืองไทยก็ยังติดอยู่ในวังวนรัฐประหาร นี่เราติดกับดักของกะลาบางอย่างที่ไม่อาจก้าวพ้น เราดีใจเสียใจกับละครหลังข่าวที่ดู ตื่นเต้นยินดีปรีดาไปกับเรื่องราว แต่เราไม่เคยคิดเลยว่า คนเขียนเรื่องทั้งหมด ได้ขีดเส้นอะไรในความคิดของเรา

เสรีปลอม ๆ ในกะลาที่ผู้มีอำนาจวางกลกไกรัฐประหารทางความคิดเอาไว้อยู่แล้ว เราคิดว่าเรานอกกรอบและมีเสรี แต่เราก็คือหนูถีบจักร ที่อยู่ในโลกทุนนิยมผูกขาดที่เราต้องจำนนต่ออำนาจและไร้การต่อรอง

ฉันเนี่ย โตมาในยุคของคำว่ากะเทย กับ ตุ๊ด สถานะที่สังคมมองว่า “เบี่ยงเบน” ทำให้ครูนึกถึงคำว่า “ไม่ตรง” เมื่อเอาไม้บรรทัดมาวัด และ สำหรับครูแล้ว การขีดเส้น โดยไม่ใช้ไม้บรรทัด มันเกิดโดย "ธรรมชาติ" และครูอยากจะบอกกับโลกใบนี้ว่า กะเทยเป็นเรื่องธรรมชาติ 

วันนี้ได้มีโอกาสได้ก้าวเข้าสู่การทำงานในรัฐสภาในฐานะสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร พรรคอนาคตใหม่ได้เปิดโอกาสในฝันที่คิดว่าไกลเกินตัวที่จะกลายเป็นจริงได้ ฉันคิดว่ามันถึงเวลาของประเทศไทยที่จะเปิดกว้างทางความคิด และโอบรับความหลากหลาย ให้รัฐมีหน้าที่ปกป้อง และ คุ้มกันคนที่อยู่ประเทศจากการกดขี่ทุกรูปแบบ ให้เขาได้โบยบินให้ไกลอย่างไม่จำกัด และนั่นคือความคิดที่ไทยจะก้าวหลุดออกจากวังวนเดิม ๆ 

เพราะที่สุดแล้วเมื่อคนมีเสรีภาพทางความคิด เขาก็มีเสรีภาพที่จะสร้างสรรค์ได้ไกล แล้วประเทศไทยก็จะก้าวไกลและทันโลก

เป็นเรื่องที่น่ายินดีไม่ใช่หรือ