หนังสือเวียนของ บริษัท ซีเอ็ดยูเคชั่น จำกัด (มหาชน) ที่ส่งไปยังร้านจัดจำหน่ายทั่วประเทศที่กำหนดมาตรฐานการรับจัดจำหน่ายหนังสือวรรณกรรมโรแมนติก อิโรติก จนกลายเป็นเสียงวิพากษ์วิจารณ์กันในหมู่แวดวงวรรณกรรม 

 

เสียงวิพากษ์วิจารณ์กันมากที่สุดคือการให้ตรวจสอบวรรณกรรมที่มีลักษณะของชายรักชาย หญิงรักหญิง เป็นลักษณะการรักร่วมเพศ ซึ่งในประเทศที่เจริญแล้ว ซึ่งไปไกลแล้วไม่จำเป็นต้องแบนหนังสือของเกย์ การทำประชาสัมพันธ์ขอสำนักพิมพ์ถือว่าเป็นการทำการตลาดที่ทำผิดที่ผิดทางอย่างมาก

 

จากบทความของ "ยุกติ มุกดาวิจิตร" "ซีเอ็ดลดทอนความเป็นมนุษย์" ได้ชี้ให้เห็นว่า ซีเอ็ดจะกีดกันการเรียนรู้เรื่องเพศ ในโลกปัจจุบัน เรื่องความเป็นครอบครัว ความหลากหลายทางเพศ เพศวิถีและความรัก และซีเอ็ดกำลังจะกีดกันความรู้เกี่ยวกับความรักในเชิงความรู้สึก ความรู้ความเข้าใจเรื่องเพศไม่ได้มาจากความรู้ทางการแพทย์ที่ตายด้าน หรือความรู้ทางวิชาการสังคมศาสตร์ ที่อ่านยากเย็นเท่านั้นแต่ความรู้ที่เกี่ยวกับความรู้สึกเป็นมิติของการแสวงหาความรู้ที่สำคัญไม่น้อยไปกว่ากัน วรรณกรรมที่เล่าเรื่องราวเกี่ยวกับเพศ ให้ความเข้าใจเรื่องเพศได้ดีและสำคัญไม่น้อยไปกว่าข้อเขียนทางการแพทย์และข้อเขียนทางวิชาการ และที่สำคัญซีเอ็ดกำลังสร้างความรังเกียจต่อเพื่อนมนุษย์ ทำให้เพศวิถีบางลักษณะถูกรังเกียจ ถ้าหากเป็นเช่นนั้นให้ คำผกาบอกว่า  "ขุดหลุม ฝังกระทืบลงนรกไปเลยดีกว่า"

 

นอกจากนี้วรรณกรรมของไทยหลายเล่ม ที่มีบรรยายถึงการร่วมเพศแบบผิดธรรมชาติ เช่น ลิงกับปลา  คนกับครุฑ  หรือแม้แต่ขุนแผนก็พานางพิมไปเสพสมในป่า เป็นต้น

 

นอกจากนี้ซีเอ็ดกำลังดูถูกคนอ่าน ว่าไม่สามารถตัดสิน คัดเลือก กลั่นกรองสิ่งต่างๆ ได้เอง ซึ่งเซ็นเซอร์สิ่งที่ตนเองเห็นว่าชั่วร้ายออกไป และซีเอ็ดยังเห็นว่ามีแต่ตนเองเท่านั้นที่เจริญ ส่วนคนอ่านยังโง่อยู่  และยังเป็นการบ่งบอกรสนิยมของสังคม ของสำนักพิมพ์ด้วย